آیا خطر انتقال ویروس در تماس دهانی وجود دارد؟
arkenareto
آیا خطر انتقال ویروس در تماس دهانی وجود دارد؟
بیماری‌های آمیزشی مانند کلامیدیا، پاپیلومای انسانی، سوزاک، زونا، هپاتیت و سایر بیماری‌ها مانند HIV یا ایدز می‌توانند از طریق آمیزش دهانی انتقال پیدا کنند. در تماس دهانی با عضو جنسی زنانه خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می‌دهد (کسی که واژن را با دهان خود تحریک می‌کند) وجود دارد. بدلیل اینکه مایعات مهبلی آلوده و خون واژن آلوده می‌تواند به داخل دهان راه پیدا کند. (این مسئله محدود به خون دوران قاعدگی نمی‌شود.) برای خانمی که عضو جنسی وی بوسیله دهان شریک جنسی‌اش تحریک می‌شود نیز خطر انتقال آلودگی وجود دارد. اما میزان خطر انتقال اچ آی وی در رابطه دهانی، به مراتب کمتر از خطر انتقال ویروس از طریق تماس جنسی مقعدی و واژنی است. انتقال HIV در طی رابطه جنسی دهانی برای هر دو فرد فاعل و مفعول با احتمال کم (Small risk) وجود دارد. احتمال انتقال از فرد مفعول HIV مثبت به فاعل سالم در صورتی امکان‌پذیر است که فاعل در تماس با ترشحات جنسی (مایع منی یا ترشحات واژن) یا خون (خون عادت ماهانه یا زخمی در ناحیه تناسلی یا مقعدی) مفعول به بریدگی-زخم یا جراحت یا منطقه ملتهبی در دهان یا گلوی فرد فاعل برسد. پوشش دهان و گلو در برابر عفونت‌های ویروسی (همانند HIV) بسیار مقاوم است و اگر فرد سالم باشد امکان انتقال محتمل نیست. خطر دریافت آلودگی به ویروس اچ آی وی از طریق تماس جنسی دهانی را می‌توان با استفاده از کاندوم‌های لاتکس کاهش داد.
هپاتیت ویروسی است که در مدفوع فرد آلوده است وهپاتیت A، در طی تماس دهانی-مقعدی امکان انتقال آن وجود دارد. هپاتیت B بطور کلی در خون است و تنها درصورتی که در تماس رابطه جنسی دهانی، خونی وجود داشته باشد